1- معرفی روش PCF
فرایند جراحی در ناحیه پشت گردن انجام می شود. متصل کردن یا همجوشی (فیوژن) دو مهره آسیب دیده گردنی یا بیشتر. همجوشی مهره همچنین ارترودزیس نامیده می شود. گاهی اوقا ممکن است از پلاک های فلزی برای ثابت کردن مهره ها استفاده شود.
2- کاربرد بالینی سیستم پیچ و راد گردنی
a) موارد بالینی قابل کاربرد:
pcf می تواند برای مدیریت شکستگی های گردن، جابجایی مهره و دفرم شدن در انحنای غیر طبیعی مهره های گردن مورد استفاده قرار گیرد.
b) ریسک و عوارض:
- هر جراحی بزرگ با عوارضی همراه می شود. بعضی از عوارض همراه با جراحی فیوژن خلفی گردن شامل موارد زیر می باشد:
- عوارض مربوط به بیهوشی
- شرایطی مانند مسدود شدن سرخرگ
- متصل نشدن یا اتصال غلط
- عفوت
- آسیب به عصب های ستون فقرات
- مشکل مربوط به بن گرفت
- درد مزمن
3. معرفی ایمپلنت مرتبط با روش PCF
سیستم پیچ و راد گردنی
سیستم تثبیت ساز ایستایی پیچ و راد با استفاده از روش جراحی خلفی، قسمتهای استخوانی ستون فقرات( مهره ها ) در ناحیه گردنی را به صورت ثابت و بدون آزادی حرکتی، پایدار می سازد. در جایگذاری پیچ-راد، پیچ پدیکل از طریق قسمت پدیکل مهره به داخل قسمت بدنه ای مهره، وارد می شود. سپس مدل آناتومیک ستون فقرات در محل آسیب دیده، با قرار دادن راد با استحکام مکانیکی بالا برروی پیچ های پدیکل فراهم می گردد.
شکل1: سیستم پیچ و راد گردنی
ویژگی ها و مزایا:
- ساخته شده از آلیاژ تیتانیوم با استحکام مکانیکی ارتقاء یافته
- پیچ پدیکل مونواکسیال جهت افزایش پایداری خستگی تثبیت پیچ – راد در برابر بارگذاری های فیزیولوژیکی
- پیچ پدیکل پلی اکسیال با قابلیت زاویه پذیری بدنه پیچ با سر پیچ جهت ارتقاء جایگذاری پیچ و راد تغییر شکل داده شده در تثبیت سازی آناتومیک ستون فقرات در محل آسیب دیده
- رزوه پیچ پدیکل با قابلیت برندگی ارتقاء یافته در استخوان مهره
- رزوه پیچ پدیکل با عمق رزوه کاهنده در اتصال با استخوان متراکم و عمق رزوه افزاینده در اتصال با استخوان اسفنجی مهره
- راد با استحکام مکانیکی بالا
- پیچ پدیکل موجود در قطر و طولهای متفاوت مناسب برای تثبیت سازی مهره های گردنی
- آنودایزینگ (اکسیداسیون) سر پیچ در رنگهای مختلف برای قطرهای مختلف
روش جراحی :
- مراحل اساسی همجوشی گردنی خلفی شامل موارد زیر می باشد:
- فرایند در اتاق عمل و بیمار تحت بیهوشی کامل اجرا می شود.
- صورت بیمار روی تخت جراحی قرار می گیرد.
- شکاف کوچکی ایجاد می شود روی میانه گردن در پشت.
- سپس عضلات و بافت نرم برای رسیدن به ستون فقرات عقب زده می شوند.
- تصویر X-ray استفاده می شود برای تعیین دیسک بین مهره ای تحت تاثیر واقع شده.
- سطح لامینار هر مهره برای ترکیب شدن، تراشیده شده اند. این نتایج در شرایط آغشته به خون کمک می کنند به سرعت معالجه شود روی استخوان های ترکیب شده.
- علاوه بر این باریکه کوچک بن گرفت گرفته شده از لگن، قرار داده می شوند روی ستون فقرات، که در فیوژن استخوان ها کمک کند.
- X-rat تاییدی می تواند برای تایید جایگذاری صحیح بن گرفت گرفته شود.
- در نهایت، ماهیچه ها و بافت های نرم عقب کشیده شده در پوزیشن نرمال خود قرار می گیرند و زخم بخیه می شود.
مراقبت های بعد از عمل:
بیماران ممکن است در مدت یک هفته از جراحی از بیمارستان مرخص شوند. بریس گردن برای چندین ماه پیشنهاد می شود. اگرچه این محدودیت ممکن است لازم نباشد درصورتی که مهره ها حین جراحی PCF با پلاک فلزی فیکس شده باشند. بیماران رژیم مایعات را شروع کرده اند که کم کم به غذای جامد تغییر می دهند. بستگی دارد به ریکاوری آنها. فیزیوتراپی بعد از 4-6 هفته از جراحی پیشنهاد می شود. فیزیوتراپی کمک می کند به بیماران تا فعالیت های روتین خود را بدون هر نوع اعمال فشار زیاد روی گردن شروع کنند. استراحت کردن پیشنهاد می شود به عنوان کمک برای معالجه بن گرفت.
4- نمونه ایمپلنت جایگذاری شده
شکل 9: تصویر MRI بیمار بعد از جایگذاری ایمپلنت
کلمات کلیدی: